ty wiesz

nie cofniesz wskazówek zegara
nie zatrzymasz pulsujacego sekundnika
wyroczni losu - musi się wypełnić co do joty

wiesz że nie można zmienić rozbroić

nie mów nic podaj dłoń bądź blisko
na odległość oddechu na długość rzęsy
wtedy się nie lękam błyskawic ni gromów

to nic że niebo złowrogie
zaciągnięte czernią
nie wróży "pogody dla bogaczy"
nie daje żadnych szans na jutro
a złowieszczy wiatr wiejąc w oczy mackami zapętla

nasza niech będzie ta noc
/być może ostatnia lecz jedna z najpiękniejszych /
nim świt zbrzoskwinieje - różem pomaluje wschód wzlećmy niczym latawce w ósme niebo

zanim zniknę by stać się iskierką srebrzystym punkcikiem
wspomnieniem wtulonym w rąbek tęczy

Ty-y.dn.22.04.2018r.

/wanda w./

https://www.youtube.com/watch?v=AJnmHNRywX0

autor

wandaw

Napisany: 2018-03-24 Dodano: 2018-04-24 20:39:35

Ten wiersz przeczytano 1593 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie