O tych których już nie ma...
Ludzie umierają
Pozostaje tylko rozpacz i smutek
Pozostają tylko wspomnienia i myśli o
nich
Często zastanawiamy się, dlaczego właśnie
teraz odeszli
Przecież byli dobrzy dla innych
Często myślimy, po co teraz żyć, gdy ich
nie ma tutaj
Może spotkamy ich w niebie?
Tylko, co teraz?
Łzy same lecą,
Próbujemy zapomnieć – lecz nie udaje
nam się.
Wciąż zamyśleni,
Wciąż zapłakani,
Wciąż smutni.
Ale oni są w niebie,
Tam, gdzie jest lepiej niż na Ziemi.
Opiekują się nami,
Tylko że ich nie widzimy
Oni nie pozwolą zrobić nam krzywdy,
Bo oni są ANIŁAMI!!!!
Ten wiersz dedykuję moim rodzicom, których już nie ma!!!!!!!!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.