Tyle mogło być
nie będzie...
tyle mogło być...
tyle kropli naszej duszy
zawieszonych
między rzęsą
a policzkiem
tyle nocy zasłuchanych
w niespokojny oddech
tyle spojrzeń
mijających się
skrupulatnie
ile żalu mogliśmy mieć
ile godzin zamęczonych
niesłuchaniem
ile jeszcze miejsca w stopach
na ciernie...
nienarodzony gest
wbił nam nóż w plecy
zabiła nas
cisza
"Miłość, czymkolwiek jest, niech będzie pozbawiona udawania". Marianne Moore
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.