Tylko wspomnienie
Jestem marnym puchem,
obłokiem wiszącej mgły
i skrytą księgą
zapisanych zdarzeń.
Nie pytam dlaczego
droga pod prąd,
nie stawiam weta,
gdy problemów stos.
Pokornie przyjmuję
kolejny dzień,
choć łzy się cisną
i odpływa śmiech.
Pozostał czas zadumy
i kamienny krąg.
Nie pytam dlaczego,
wciąż droga pod prąd.
Jestem marnym puchem,
bez wiary i nadziei,
porwana z życia w zawieruchę,
zostawię tylko wspomnienie.
/EN/
autor
Isana
Dodano: 2018-12-31 14:28:49
Ten wiersz przeczytano 1506 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (39)
Każdy z nas jest takim pucem, albo pyłkiem, kiedyś
napisałam wiersz pt Jestem mgiełką, też w nim jest
zawarta podobna myśl, o tym jak kruche z nas
stworzenia, ale jednak wiarę i nadzieję warto mieć i
czekać z radością na każde dziś i jutro,
a co do wspomnień oby były dobre w oczach tych, którym
jesteśmy bliscy, a poza tym Elu, nie warto się smucić,
trzeba cieszyć się życiem, a obecnie końcówką lata,
tym bardziej, gdy jest się tak piękną kobietą, jak Ty.
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny melancholijny wiersz, z uznaniem czytam,
pozdrawiam ciepło.
Widzę, że autorkę wcześniej dopadł czas zadumy.
Witaj ELU!
Poranek powiał smutkiem...
Dzisiaj przeżywamy trudne chwile
siedząc w czterech kątach
mamy więcej czasu na przemyślenie
każdego dnia i powracają wspomnienia z przeżytych
chwil również cieszę się że mogłam poznać Ciebie Elu
jesteś super BABKĄ.Pozdrawiam niedzielnie i dużo
zdrówka :)
Bardzo życiowe.
Smutno jak dzisiaj na dworze.
Pozdrawiam, Isanko :)
Smutny, refleksyjny i bardzo dobrze napisany wiersz.
Mimo wszystko trzeba zyc nadzieja. Zalaczam serdeczne
pozdrowienia :)
Elu bardzo smutny wiersz, urzeka
będzie dobrze - MUSI
Wiersz wspaniały z dominantą smutku. Treść wiersza
przypomniała mi czasy PRL-u, na zebraniu sekretarz
partii PZPR wrzeszczał " kto idzie pod prąd jest
naszym wrogiem". Na sali podpity słuchacz partyjny
powiada
"Z prądem płynie zdechła ryba, natomiast pod prąd
zdrowa". Wyprowadzili gorliwego partyjniaka
z sali i zabrali legitymację partyjną. Pozdrawiam
Wszyscy tym jesteśmy Elu:)
Refleksyjny przekaz skłaniający do zastanowienia się
nad potrzebami i wartościami naszego życia.
Pozdrawiam.
Marek
Dziękuję za pozytywny komentarz Elżbieto. :)
Miłego wtorku Tobie życzę.
Smutny jak pogoda za oknem... może jednak coś się na
lepsze odmieni :)
Isiu ... bez wiary i nadziei ...cóż warte jest życie
...to prawda ...
Isiu moja mama była skarbem ...to jej muszę dziękować
za takie wychowanie i dziękuję ...