TYM, KTÓRYCH NIE MA...

Ten wiersz zadedykowałam tym, których nić życia została tak nagle, brutalnie, zbyt szybko przerwama.

Ruch, gwar,
wesołe rozmowy,
wtem nagle
głośny huk
- cisza przerażająca...

Płacz, szloch,
matek i żon,
oczekiwanie
na jakiś cud
- modlitwa gorąca...

Pod ziemią
czarno i zimno,
rozczarowanie,
tęsknota, wielki ból
- powolne konanie...

Czarnej róży
kwiat dziś złożę
na grobie Twym
o postawię Ci
- płonący znicz...

Promień słońca
Ci przesyłam,
tak bardzo gorący,
krople deszczu
- ból wielki kojące...

I sen błogi,
wieczny, długi sen
i ta myśl,
że kiedyś
- szczęśliwszy zbudzisz się...

autor

ziarnko_kawy

Napisany: 2006-11-22 Dodano: 2006-11-24 00:03:35

Ten wiersz przeczytano 460 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie