Tym się stałaś

Marne, marne myśli przywoływanie
Ludzie nie widzą, nie słyszą twego łkania
Jesteś na zewnątrz kamienna
W środku pełna emocji stłamszonych
Obwiniasz innych lecz sama wiesz,
że to ty taką siebie stworzyłaś
Budowałaś swą porażkę przez lata
Zawsze chciałaś być szablonowa
Emocje zniknęły, gdzieś w czterech ścianach, w tym tekście
Nie jesteś już sobą
Nic już nie umiesz mimo miliona ksiąg przestudiowanych
Ludziom jesteś obojętna, bez wyrazu, bezimienna
Żyjesz tylko dla rodziny
Lecz już nawet oni cię nie widzą,
Bo nie żyjesz pośród ludzi lecz w świecie gdzieś odległym.

autor

Aura16

Napisany: 2014-01-11 Dodano: 2014-01-11 10:17:15

Ten wiersz przeczytano 582 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie