***
Czy dojdziesz do swoich wspomnień
Nim się rozpłyną
Czy w świecie wiecznych przypomnień
Gdzie dni bezładnie płyną
Odnajdziesz ukojenie
Czy tylko cierpienie?
Czy w świecie próżnych nadziei
Noc w dzień się świtem przemieni
Czy tam, gdzie nie ma miłości
Ni praw, ni serca, wolności
Możesz być szczęśliwy?
Czy dalej chcesz być wśród żywych?
Czy Chrystus z nieba zstąpi
Czy obłok się pod nim rozstąpi
Czy to cokolwiek zmieni
Gdy Ziemia się w piekło przemieni?
Bo przecież Bóg podobny do ludzi
Z tak wielu snów pięknych obudził…
Komentarze (6)
Życzę powodzenia w pisaniu i wyrażaniu swoich uczuć i
myśli. Nie wszystkim musi się podobać.
Jak dla mnie bardzo piękny wiersz. Nastrojem i rytmem
przywodzi mi na myśl wiersze romantyków,a szczególnie
ostatnio czytanego i polubionego przeze mnie Johna
Keatsa.
Wiersz dobrze i płynnie się czyta. Pewnie sam trochę
bym go jeszcze doszlifował, ale to tylko moje zdanie.
Pozdrawiam...
Dla równowagi a przede wszystkim spokojnego sumienia,
ja się nie zgadzam z przedmówczyniami. Jaki jest
przekaz tego tekstu? Bo wie pan/pani, takich pytań
możemy wystosować nieskonczenie wiele, ino do czego to
prowadzi? Czym podyktowane są wielkie litery na
początku każdego wersu? Proszę również poczytać na
temat wiersza rymowanego, bo ten nim nie jest. Rymy
gramatyczne z wyjątkiem jednego pozytywu :
ludzi-obudził; acz to zbyt mało na wiersz.
Zgadzam się z Małgorzatą, ale wg mnie albo całość jest
bez znaków przestankowych i z małej litery, albo
konsekwentnie znaki przestankowe, ale to tylko moje
zdanie:)
Trudno znależć odpowiedzi ale wiersz dla mnie super!
Przeczytałam kilka razy:-)