D ą b
z dala od ruchu i zgiełku
na uboczu stoi rozłożysty dąb
rozkołysany szumem wiatru
skrywa pod swoje gałęzie podróżujących
jak pod przyjazne ramiona
zielonymi liści chroni od deszczu
od otaczających smutków
swoim szelestem jak muzyką uspokaja
zatroskanie
pokryty zimowym puchem
utula ogrzewając od chłodu dając upragnione
ciepło
bez zawiści i egoizmu przyjmie każdego do
siebie
jeśli tylko znasz drogę aby dojść do
niego
dla nas stał się przyjacielem
dając schronienie i radość
otoczył nas sobą tak blisko i mocno
jak to tylko jest możliwe
zasłonił sobą wszelkie kłopoty
odrzucił zmartwienia a ruchem swoich
gałęzi
przywołał wiatry przychylności
ofiarowuje radość spełnia marzenia
gasi pragnienia spełnieniem
chwilą spędzoną w szczęściu pod jego potęgą
drzewa
wlej w nas blask i ogień
umocnij wytrwałość i dotrzyj do naszej
pamięci
zapisz w naszych sercach
wartości uczucia i poszanowania
aby cieszyć się sobą w nadchodzący czas
03.01 – 04.01.2004.
kazap
Komentarze (36)
Tadeusz Grzywacz - bardzo dziękuję że tak uważasz
otaczająca nas przyroda to nasze życie - jak jej nie
kochać - i nie pisac o niej otwartym sercem
serdecznie dzięki
Damahiel - dzięki - miłego
pozdrowionka
fajne. pozdrawiam
Tak pięknie o przyrodzie
potrafi pisać tylko ktoś
kto ją potrafi docenić i posiada
umiejętność poetycznego posługi-
wania się słowem.
Moje szczere gratulacje.
Barbaro Szuraj - o tak to prawda na pewno wiele
widział i wiele przeżył - dni radosnych ciepłych i
przychylnych - jak i nocy zimnych ponurych i przykrych
- dziękuję że tak mnie odbierasz - serdeczności z
głębi serca
Yvet - bardzo dziękuję - pozdrawiam
wena48 - Wando - ten kto kocha przyrodę na pewno
odczuł magię Dębu jego moc i siłę - często upodobniamy
się do drzew zarówno ich wad jak i zalet - miłego
wieczoru
elka - dąb jest królem drzew tak jak lew pośród
zwierząt - pozdrawiam
WOJTEK-52 - nie tylko wytrwałości - to opieka, cień,
siła i wielkość ale nie pod względem wysokości -
pozdrawiam
pozdrowionka
Dąb wyrazem wytrwałości. Pozdrawiam
Świetnie i ciekawie opisany wierszem dąb
pozdrawiam
Każdy kto kocha przyrodę z pewnością zaduma się nad
potęgą dębu i może czerpać z niego siły. Miłego dnia
Karolu.
Bardzo ładnie, refleksyjnie, pozdrawiam:)
A ileż się naoglądał dąb wiekowy, oglądał smutki,
radość! jeszcze wciąż piękny, okazały!
wspaniały, obrazowy wiersz Karolu:)
Pozdrowienia serdeczne:)
tańcząca z wiatrem - Grażyno - tak właśnie tak i
wzajemnie miłego wieczorku pozdrawiam
halinajaw1 - serdeczne dzięki - pozdrawiam
Mariola Cuore - o tak to prawda co piszesz - gdyby
przemówiły owe 1000 letnie Dęby Historii -
dowiedzielibyśmy sie bardzo wiele - serdeczne dzięki
za Twój komentarz przesłanie
PLUSZ 50 - bardzo dziekuję pozdrawiam
Tomek Tyszka - Tomku - na Podkarpaciu jest także
bardzo stary Dąb - ciesze się że przywołałem Twoje
wspomnienia - ale i ja także mam wspomnienia związane
z Dębem - serdeczności
bardzo dziękuję że mnie czytacie jak również za
wszystkie komentarze - dobrej i spokojnej nocki
pozdrowionka
sorki ... miało być tak tylko mi uciekło:(
w Strzegowie pod ogromnym dębem
co przez Kazimierza Wielkiego
na polowaniu sadzony...
oj przed wielu, wielu już laty
w niewielkim drewnianym kościółku
ja byłem właśnie ochrzczony...
dziękuję za przywołanie miłych wspomnień i pozdrawiam
pięknie:)
W Strzegowie pod ogromnym dębem
co przez Kazimierza Wielkiego
na polowaniu był sadzony...
hen przed wielu, wielu już laty
w niewielkim drewnianym kościółku
Fajny wiersz.
+ Pozdrawiam
Bardzo pięknie refleksyjnie:) Jak byłam w Rogalinie to
podziwiałam potężne 1000 letnie dęby,gdyby umiały
mówić napewno dużo by powiedziały o histori Polski:))
Pozdrawiam serdecznie:))
Piekny wiersz,pozdrawiam serdecznie