*****
W dzień kiedy przyjdzie czas nocy
oskorupionym wnętrzem muszli
zerwę z kamienia pajęczą nić czasu
i złamię pieczęć obrosłą pleśniami
A będzie mogła moje oczy zamknąć
owa czułość snów jasna i bogata
i będzie mi gwiazdami jaskrawić
Wielki Wóz na niebie północy
Pod księżycem bladego miesiąca
zostawiam ci wszystko
szare ogrody oszronione perłami
i nierozkwitłe piękno milczenia
I będziesz mogła w pąkach ciemności
wybrać ten jeden najpiękniejszy kwiat
którym mnie zbudzisz do życia nowego
a z kości słoniowej zrodzi się świt
Komentarze (3)
I tam jest życie- chcę w to wierzyć.
Non omnis moriar.
Poezja
Pozdrawiam z podobaniem
Tylko miłość potrafi rozbić skorupę i obudzić czułość.