Ucieczka

Kiedy zapadnie noc najczarniejsza
Niebiosa zamkną swe złote bramy
Niech wtedy dźwięk żaden ciszy nie zmąci
Dzwony niech milczą dostojnie

Tam gdzieś w oddali gwiazda zabłyśnie
Jedyna łza śniącej Królowej
Obrócą się w popiół dawne koszmary
I pokój nastanie... nierzeczywisty

Pobladłe lica spełnionych życzeń
Na widnokręgu będą widniały
Jak ołowiany łańcuch połączą
Na wieczność całą ze śmiercią życie

Milczały będą wieki omszałe
Patrząc w historii karty pożółkłe
Zbyt wiele istnień dotąd cierpiało
Zbyt wielu klęskę poniosło na starcie

Labirynt wieczny, igranie z losem
Ucieczka przed niechybnym końcem
Anioła mi ześlij u schyłku mych dni
Którego sny raz przepowiedziały

autor

Black Pearl

Napisany: 2007-05-15 Dodano: 2007-05-17 08:28:50

Ten wiersz przeczytano 705 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie