ucieczka
...bo ludzie są też tacy...
kiedy dosięga
bezwzględne zło
ludzkiego charakteru
choć ludzkim
zwać go niepodobna
uciekam w świat
duszą malowany
niejedną lecz wieloma
w którym mosty uczuć
łączą i dzielą
postać jego
ma inny wymiar
nie dotknę go
ani zobaczę
będzie to mój swiat
tylko ja mogę
otworzyć do niego bramę
autor
Julia Pol
Dodano: 2016-07-29 15:57:05
Ten wiersz przeczytano 838 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
blondynka:) al-bo:)-poprawiłam:) molica:)
troszkę psychologii mi pomogło w zrozumieniu pewnych
rzeczy:)
dziękuję wam bardzo.
Witaj,
gratuluję najwyższego wtajemniczenia; odnalezienie
własnego azylu.
Serdecznie pozdrawiam.
Radości życzę.
Punkt zostawiam.
do takiej magicznej, kolorowej skorupki...
/zobaczycze/ sprawdz, Julio:)
"będzie to mój swiat
tylko ja mogę
otworzyć do niego bramę" każdy ma swój świat, dobry
wiersz Julio, pozdrowionka:)
mogą,możesz nie umieć przejść z jednego brzegu na
drugi,pozdr:)
czy mosty potrafią dzielić?
no nie wiem,
słabo przemyślane.
jak już maluje to wyobraźnią
z duszy słyszysz e jej szepty stany emocjonalne.
ale masz plusa za wytrwałość
Pozdrawiam