ucieczka przed przeszłością

biegnę twardo przed siebie
nie oglądając się na tamte cienie
zostawiłam za sobą niedomkniętą furtkę przeszłości
teraz jej duchy dopadają mnie w nowej rzeczywistości
kolejny raz uciekam przed tym wszystkim co było
kolejny raz marzę o tym by to się wreszcie skończyło
by opuścił mnie wieczny strach o przyszłość
tęsknię za tym czym była normalna codzienność
chcę tej znienawidzonej przez siebie rutyny
chcę spadnięcia pod koniec dnia wieczornej kurtyny
pragnę zasnąć spokojnie, patrząc na milion gwiazdek
i nie martwić się o to co przyniesie kolejny poranek...

autor

agnes:]

Dodano: 2006-07-17 13:19:11

Ten wiersz przeczytano 401 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie