Ufność

pardon że pardon bardzo lubię inspirację na gorąco nie
roztrząsać treści ani zdań bo nie oto nie o to ale
myśl jaką zbudził wiersz bez używania jakiś strof no
może wyrazów nawiązujących do, albo po, i to nic
zdrożnego to autor inspirator, winien być dumny że
coś, że ktoś , chce albo nie i to uważam za fajne ale
wy i większość rzadko coś piszecie z reguły dobry,
świetny ,pozdrawiam i ja też pozdrawiam

:)

Ładnie, refleksyjnie Celinko piszesz, a i pointa warta
zastanowienia.
Przeczytałam komentarze Twój i Grażynki S. i powiem
tak, nie widzę tutaj podobieństwa do jakiegoś mojego
wiersza, a poza tym czasem tak się zdarza, że ktoś coś
podobnego napisze i to zupełnie przypadkiem, bo nasze
myśli często krążą wokół tych samych tematów, miewamy
też podobną wrażliwość, jako osoby piszące, jednak
tutaj nie widzę żadnych podobieństw, no może tylko
ostatnie zdanie, gdy kiedyś napisałam o powstaniu jak
Feniks z popiołów, ale nawet tego wiersza już na beju
dawno nie ma,
z pewnością nie ma tutaj inspiracji moją pisaniną:)
Pozdrawiam serdecznie obie Dziewczyny:)

Witaj Grażynko, cieszę się, że wykazałaś się jednak
klasą.
Dziękuję.
Teraz widzisz sama, jak niebezpieczne są takie słowne
gierki i należy się ich wystrzegać.
Posiadam wysokie poczucie sprawiedliwości, stąd tak
bardzo zabolał mnie Twój komentarz.
Osobiście nie mam w zwyczaju porównywać się do innych
czy korzystać ze wzorców w pisaniu. I jeślibym
kiedykolwiek próbowała się powzorować na innym
utworze, napisałabym imiennie na czyim i o jakim
tytule!

Cieszę się, gdyż sprawę uznaję za zakończoną a
wypoczynku nigdy dość czego i Tobie serdecznie życzę.
Miłego dnia.

Witaj Oksani.
Chyba za mało odpoczęłaś. Nie spodziewałam się po
tobie takiej reakcji. Miałam takie odczucie, nie, że
ściągnęłaś od Grażynki, lecz spróbowałaś swoich sił,
czy potrafisz w tym stylu pisać. Ja też byłam
zafascynowana poezją Sotka i napisałam pod względem
technicznym w jego stylu, zachowując oczywiście własne
wersy. Marek był zadowolony, że fascynują mnie jego
wiersze. Także nie muszę Cię przepraszać, raczej ja
poczułam się lekko urażona. Lekko, bo staram się
takich insynuacji nie brać do serca.
A więc Oksani głowa do góry. Wyluzuj!!!!!!!
Miłego dnia.

no... fakt.
:)

Janusze.k
jest "wiara utkana w nadzieję" a nie "nadzieja utkana
z wiary"
Większa siła czyli ufność.
Dziękuję i dobranoc, pozdrawiam:-)

Witaj Oksani! Miło Cię czytać.
[już 3X] :)

i coraz bardziej zastanawiam się...

1 - czy naprawdę Dusza to "TYCI KĄCIK
jestestwa"[podkr. moje] ??!
msz dusza nie jest 'w czymś' zawarta , lecz zawiera

względnie jest tak jak np. z DNA, który zawarty w
komórce ZAWIERA informację o budowie CAŁEGO organizmu

2 - czy nadzieja jest utkana z wiary??!
moim zdanie to dwie nitki które owszem mogą dać jeden
splot, ale może być i tak: "wbrew nadziei uwierzył
nadziei"

Grażynko Witaj i domagam się
przeprosin!!!!!!!!!!!!!!!!

Wiersz jest mój i tylko mój, nie czytałam od kilku
miesięcy wierszy na Beju. Ty imputujesz jakąś
inspirację wierszem Tańczącej z wiatrem!!!!!
Kobieto, co Ci do głowy przyszło. Dla mnie świętością
są wiersze innych autorów a inspiracje wychodzą z
mojej duszy. Tylko i wyłącznie. Parę dni tremu
siedziałam na poczekalni do lekarza i przyszła mi
myśl, którą w ciągu kilkunastu minut rzuciłam na
kartkę.
Jestem w szoku, że można mnie cokolkwiek imputować
jeśli idzie o jakikolwiek utwór!
No nie wierzę, wprost nie wierzę!

Pięknie...:)
Z duszą-szczera prawda...
Jestem na tak

Z przyjemnoscia

Witam i na przygody zaprszam :) pozdrawiam i głos
zostawiam +

Witaj Oksani. Tak długo Cię nie było. Wiersz ciekawy i
taki inny. Gdybym musiała zgadnąć, czyj on jest
powiedziałabym, że Grażynki, Tańczącej z wiatrem. Być
może to
inspiracja.
Pozdrawiam serdecznie, posyłając uśmiech.

Dzięki Bsp z wzajemnością:-))

Dobrego dnia miłego wieczoru życzę.