Ukryłem i otworzyłem

Ukryłem siebie w sejfie potknięcia
o kamień
o zdanie
o człowieka

teraz

Czy nie wchłonąłem bomby znudzonej lampy?

która oświetla
problemy

zapłakane

i pytam:
Gdzie jest prawdziwa poezja?
nie splamiona przez kaprys
nie opluta przez ściany
nie zdradzona przez kwiaty

dość już oczekiwań
dość już ślepoty bolesnej monotonii
co skrzypi wśród zdarzeń z napisem: ŻYCIE

pytam:
Gdzie jest prawdziwa poezja?
nie zamówiona przez Hades
nie oczerniona kropką uśmiercenia
nie oddalona przez porwaną mapę

Znajdę ją
choćby w światach stwardziałych
Powołam do życia
popchnę na ogrody
na bańki mydlane wśród złota
na krasne dywany odkurzane sercem
na ciepłe przestrzenie gdzie świeże powietrze

Gdy rozmyślam
wyliczam cierpliwość
z lekkim dotykiem krzyku

pytam
Gdzie jest prawdziwa poezja?
i wiem!
W Tobie mój czytelniku ....................

autor

Uranos

Napisany: 2006-05-16 Dodano: 2006-05-16 17:22:24

Ten wiersz przeczytano 441 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie