ukryty człowiek
Ukryty w swoim kokonie
czekam na chwile
spędzone przy Tobie
wyuczony roli mój klon żyje bardzo powoli
w świecie moim
prawdziwy chowa się żyjąc marzeniami
podąża swoją drogą między dwoma światami
w ukryciu czeka na swój czas
pisze w myślach listy widzi Twoją twarz
maluje wyobraźnią obrazy
przepelniony wspomnieniami
spacerując w jej objęciach calymi dniami
Uwięzione uczucia zebrane przez lata
ukrywa we wnętrzu swojego ciała
Gorące jak lawa wyrzuca chwilami
żyje na krawędzi między dwoma światami
klon udaje robi co może
prawdziwy żyje w swiecie raz lepiej raz
gorzej
tworzy piękno ukrywane przd światem
skłócony ze swoim losem
bije się z nim czasem
zazdrości temu co skradł mu marzenia
widzi swoje obrazy oczami tego złodzieja
chciałby kiedyś pokazać wszystkim te obrazy
nie ukrywać już więcej przed światem swoich
marzeń
spacerować nie w myślach a na jawie
dniami i nocami być wszędzie razem
zostać muszą dwa światy,klon i ten
prawdziwy
los nie jest sprawiedliwy
czas wrócić do kokonu do swojego domu
Adamusss
Komentarze (9)
Interesujące
kokon kojarzy się ze smutkiem
Pozdrawiam serdecznie
Dwa w jednym...oby tylko wspólną drogę spotkana sobie
wyznaczali...z klonem nigdy nie etatowo, coś może nie
wdpółgrać z oryginałem...pozdrawiam serdecznie
Smutno u Ciebie strasznie, kokon hmm... czasami dobrze
się schować
Głowa do góry ☺
żeby naprawdę żyć ( jak motyl) trzeba opuścić kokon
smutno.... kokon to nie jest najlepsze miejsce by w
nim zamieszkać - świat jest piękny:-)
pozdrawiam
Bo zamknąłeś się w swoim kokonie
i tak jest Ci dobrze...
Pozdrawiam serdecznie :)
Ostatni wers jest wynikiem mojego
błędu. Przepraszam.
Odrzuć "klona" i zacznij
działać zanim czas przeminie.
Pamiętaj też, iż nie każdy kokon
rodzi barwnego motyla, więc
uwolnij się z niego dokąd nie
jest za późno.
Miłego dnia:}
kokona rodzi się