Ukryty wstyd...

w dzień po rocznicy....

Byłam tam, dziś
- tak dawno i daleko-
siedziałam w miejscu spadających gwiazd
i po raz kolejny słońce zachodziło
jak czerwona kula
na szaroniebieskim tle
-jak wtedy-
żadnych smug, ni promieni
wysoko jeszcze nad linią horyzontu
a zachodząc rumieni się
wstydliwie
-tak jak ja dziś-
coraz bardziej i bardziej,
tych pięknych zdradliwych chwil,
aż przesłoniła je szarość błękitu
niepostrzeżenie, nagle, zniknie
-to była aluzja-
-tak właśnie się czułam-
z chłodem spadały gwiazdy
wśród usianego świetlikami nieba,
miliardy ich było,
wspaniałe, piękne cuda
-nie, nie tak miało być-

przepraszam Cię Przemku, że tak wyszło;(....

autor

byleco

Napisany: 2003-03-29 Dodano: 2007-03-30 22:14:54

Ten wiersz przeczytano 468 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie