Ukrywałam własne JA.
ukrywałam własne ja
by mieć świadomość
że nikt nie zna mnie
by o mnie nie mówiono
ukrywałam własne ja
nikt mych myśli nie znał wokół
bez emocji trwałam
by mieć spokój
ukrywałam własne ja
nie myśląc wcale o tym
nie mówiłam prawie nic
by nie analizować potem
ukrywałam własne ja
nikt nie wiedział o mych pragnieniach
chciałam mieć swój świat
by tam zanurzyć się w marzeniach
ukrywałam własne ja
mieli do mnie zaufanie
nic nie mówiąc - słuchałam
by mogli powiedzieć własne zdanie
ukrywałam własne ja
ukrywałam słaby punkt
żeby w niego nie celowali
by nie wiedzieć co to ból
ukrywałam własne ja
okrywając się sztuczną swobodą
czułam się gorsza od tych
co mogli być sobą
Ukrywałam - czas przeszły.
Komentarze (2)
Mądry, pełny uczuć i przesłania wiersz. Bardzo mi się
podoba... Sama prawda z niego płynie. Są ludzie,
którzy uciekają od tego co jest by się gdzieś skryć,
izolują się od nas. Może to i dobrze, że nie chcą być
tacy jak otoczenie - nie upodabniać się do niego. +)
Ciekawy wiersz.. ukrywanie siebie nieomal przed
wszystkim.. Podoba mi się forma i treść.