O umarłej miłości - cz.1

..idąc za inwokacją do Polski - Matki Walczącej...

W przywiślanej wiosce, w tak sosnowym lesie
Że się zapach igliwi w każdą chatę niesie,
Cmentarne się pole rozpościerało w tyle
A krzyży tam postało, nikt nie zliczy ile!

I jeden się tylko krucyfiks w oczy rzucał,
Ten co serce dziewczyny codziennie zasmucał
Co przychodząc wieczorem o nagrobek dbała
I grabiąc świętą ziemię z żalem tak śpiewała:

"Co Ci uczyniłam życia mego Miłości,
Że mi pozostały po Tobie same kości
Przysłonięte glebą w znak poszanowania,
Czy Ci już dosyć było naszego kochania
Skoro Cię Bóg mi zabrał w Niebieską Ojczyznę
Zostawiając na sercu rozkrwawioną bliznę?
Czemu mnie nie chciałeś zabrać w podróż tę z sobą
Tylko zostawiłeś okrywając żałobą?
Wolałabym tu z Tobą sromotnie spoczywać
Niż ten ból ogromny każdego dnia przeżywać
I tęskniąc do miłości opłakiwać smutki,
Że nasz wspólny tu żywot był tak bardzo krótki!"

6 listopada

autor

Mery~

Napisany: 2006-11-06 Dodano: 2006-11-06 15:21:54

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Sylabiczny Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie