Umarli
Żyli tylko dla siebie,
Lecz los był okrutny,
Rozdzielił ich na wieki,
A Oni dalej kochali..
To byłą miłość jakiej się nie zapomina
On był dla Niej jedyny, a Ona jedyna
Ich serca żal nie dawał zapomnieć
Ich oczu blask mówił nieprzytomnie:
Ta miłość jak inne przetrwać nie może
Dzieli Ich za wiele, wiedzą o tym dobrze
Odległość, a może strach, miłość, lecz
napewno nie jej brak.
Umarli samotnie, lecz nie zapomnieli...
O miłości, dla której warto było żyć!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.