Upadek

Dla wszystkich którzy mnie tak bardzo krzywdzą...

Znów upadła jak zawsze,
ale dziś nie rozpłakała się jak małe dziecko.
Dziś nie pozwoliła by cierpienie przygniotło ją do ziemi.
Dziś, wierzchem dłoni
otarła pojedyńczą łzę i podniosła się.
Bo dziś znów jak słońce zabłysła nadzieja,
nadzieja na lepsze jutro.
Bo dziś z grobu powstała wiara,
powstała dawno uśmiercona wiara w siebie.
Od dziś pójdzie przez świat z dumnie podniesioną głową.
Dziś przjaźń pomogła jej się podnieśc,
jutro miłośc nie pozwoli jej upaść.

...aby wiedzieli,że zawsze się podniosę...!

autor

ooolccciaaa

Napisany: 2007-01-03 Dodano: 2007-01-30 20:05:48

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie