upadek

Czasami niepojęte jak nisko można.
No niestety.

Całe życie to wzloty i upadki, oby tych pierwszych
było więcej :D + Kłaniam się.

nie sztuką jest upaść,
sztuką jest się z upadku podnieść i iść dalej.

Ciężar życia, obowiązek i odpowiedzialność za innych
często przytłacza wbijając twardo w grunt, uwolnić
duszę może tylko śmierć, ale przecież życie darem jest
chociaż często boli...Pozdrawiam

Ciekawy wiersz. Plusik z pozdrowieniami.
Czasami upadamy na dno i niestety znajdujemy tam
jeszcze wejście do piwnicy.

jak zraniony ptak...

Serce ciągnące w dół może przeszkadzać, grozi
upadkiem, ale może być i tak, że dusza unosi serce na
wyżyny. Tego Peelce życzę.
Pozdrawiam serdecznie.