Upadek...

Ludziom , którzy mnie zranili....

Upadałam...
Podnieść się musiałam,
Lecz Twojej pomocy oczekiwałam.
Ty jednak ode mnie się odwróciłeś,
A z mojej klęski drwiłeś.
Coraz bardziej na dno
Się staczałam,
Lecz na Twą
Pomocną dłoń wciąż czekałam.
Złudne moje nadzieje się okazały,
Jednak wiele siły mi dały...
Zaczęłam walczyć o siebie
I w moim życiu nie było już miejsca dla Ciebie...

Miłość jest piękna ,tylko ludzie ,których kochamy wszystko psują....

autor

Paulina

Dodano: 2004-12-02 21:48:09

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie