Upadłe Anioły?

Zbyt wiele słów nie tylko tego wieczoru... wrażliwej duszy dają w kość...

Płaczę znów, łzy są jak rosa na trawie,
Jest ich coraz więcej i mienią się emocjami ciekawie,
Teraz jest w nich strach o tych co w sercu mieszkają,
Jak mam nie krzyczeć, nie płakać,
gdy w swoich myślach życie sobie odbierają ??

Pytam się gwiazd tak cudownie pozłacanych,
Dlaczego nie mogę ratować moich przyjaciół kochanych??
Dlaczego w ich głowach tak mroczne, okropne myśli??
Boże modle się niech ten plan nigdy się nie ziści !!

Przez matkę śmierć zbyt wielu już opuściło mnie,
Po co macie do nich dołączyć – nie róbcie tego nie !!
Pomóc nie mogę, jedynie mogę wysłuchać was.
Niech w końcu nastanie piękny czas.

Kiedy trosk i smutku łez już nie będzie,
Kiedy pośród Was będzie wszędzie szczęście,
Drzemać będziemy w trawie i z wiatrem gonić się,
A przychylna siła uśmiech na twarze przyniesie…

Niech nastanie lepszy czas i żebyście już nie mieli takich problemów...

autor

Toćka

Napisany: 2006-10-14 Dodano: 2006-10-14 20:33:31

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie