Uratujesz mnie

Mojemu D.

To nie takie proste...
Kochać mnie...
To jak wpadać w studnię bez dna...
Nie widać końca,
A wilgoć wnika we wszystkie pory skóry...
Ale ty jesteś prawdą,
Która czeka na mnie na końcu drogi...
Tej prawdy trzymam się kurczowo
Zbielałymi od zmęczenia palcami...
Nie puszczę...

A ty otulisz mnie ramionami,
A ja znowu zachwycę się twoją troskliwością...
Uratujesz mnie przede mną samą,
Bo ciągle zmierzam nie w tą stronę...

Moja miłość pieszczona twoim dotykiem...
I znowu zatracam się chłonąc twój zapach...
A szept cichy jak oddech śpiącego dziecka
Zadrga na mej szyi...

Nie pytaj mnie,
Dlaczego czasem płaczę,
Bo gdy znowu się rozkruszę jak posąg z piasku,
Przywołasz wiosnę na mej twarzy...
I uratujesz...

Wiem...
To nie takie proste...
Kochać mnie...
Lecz już przebiłeś się przez wszystkie moje ściany...
Jesteś moją siłą...

I nie pytaj,
Dlaczego cię kocham,
Bo to oczywiste...
Twoja czułość sprawia,
Że jestem lepszą kobietą
Dla ciebie i dla siebie...

autor

Demonisia

Napisany: 2009-09-06 Dodano: 2011-10-30 08:07:42

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie