Uśmiech
Choć jesteś delikatna jak płatek róży
Jest w Tobie siła zdolna przenosić góry,
I chociaż maleńką możesz się wydawać
Swym pięknym uśmiechem tak wiele możesz
zdziałać.
Jak światło z nieba oświeca ziemie
niczyje
Tak Twój uśmiech wyraźny, który w Tobie się
kryje
I spokój od Ciebie promieniście bije
- Patrze w Twe oczy, wydaje mi się, że
żyje...
Piękny Twój uśmiech, ciepłe Twe oczy
Lecz nic nie mogę bo obcy mi Twój dotyk,
Tak patrząc nieśmiało ukryty za rogiem,
Ze spuszczonymi oczyma kłócę się z
losem...
Nie dla mnie te niecodzienne spojrzenia,
Ani uśmiechy mogące być powodem
omdlenia,
Ani dotyk nieznany dreszczy nie
przyniesie,
Chyba jeszcze nie teraz moje serce się
podniesie...
Wiersz ten dedykuje wyjątkowej dziewczynie o pięknym uśmiechu Emilii Sz.
Komentarze (1)
subtelna melancholia