Uśmiech

tego co gorsze jest więcej ale to piękne, że wśród tego wszystkiego można odnaleźć kawałek szczęścia i szczerości mimo nie powodzeń i samotności..

Tyle wyrazów twarzy,
A trudno o szczery uśmiech
Czy to nie śmieszne?
Ludzie przechodzą obok siebie
Rzucając spojrzenia,
Każdy przywdziewa maskę
I biegnie gdzieś bez wytchnienia
Nie zważają na biednych
Uważają za gorsze bycie nimi
Uważają za gorsze bycie innymi..
Ale co to?! Dostrzegłem w tłumie
Tych wszystkich ludzi, uśmiech
Starego bezdomnego człowieka,
Który nigdzie nie biegnie,
Na nikogo nie czeka,
On tylko siedzi i się uśmiecha
Cieszy się z życia,
Życia, które mu dano..
Wielu z nas już nie pamięta
O ważnych jego cechach,
O których już dawno.. zapomniano.

autor

Cezary

Dodano: 2006-12-14 00:09:36

Ten wiersz przeczytano 588 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie