Uśmiech Damy delikatnie oddany

Kawalerze rzecze statecznie ubrana dama
Dyskretna szminka, na palcach tylko pierścionki
Uśmiech zniewala nie śmiem stawiać jej oporu
Jej serdeczny uśmiech, chociażby dla pozoru

Uśmiech damy, delikatnie oddany jest sercem całym
Uśmiechem dotyka mnie całego, nim mnie nęci
Nieznajoma damo oponuję niczego nie żądałem
Bojąc się by straciła uśmiech by ją zniechęcić

Daję tobie kawalerze słowo na istnienie Boga
Pragnę w swej dobroci połączyć z sobą dwie istoty
Nie strzelaj oczyma, niech odejdzie niepewność sroga
Pragnę w twoje życie włożyć skarb bez blach ej pustoty

Tym skarbem dziewczę, poznałam i wysoko cenie
Poznam ciebie z nią, wzbudzi w tobie płomienie
Dziś podążasz samotnym krokiem żebraczym
Żadnej w tobie nadziei, wiele samotnej rozpaczy

Nim wolność tobie odbiorę zaczarowanym słowem
Do nowego życia przygotuję i będziesz gotowym
Radość po smutku, oddasz jej swoją cześć
Wichury życia uciszy pokoju wieść

Szanowna damo, wieszczko, swatko jej serca
Pomyliłaś mnie, pomyliłaś czas i miejsca
Dajesz mi w dłonie inne dziewczęce życie
Nie znam jej, nie pokocham jej należycie

O świcie co dnia,pukam do mego życia bram
Kocham, swoja miłość zawsze wybieram sam
Nie igraj damo ze mną swawolnymi słowy
Nie spętasz mnie, nie założysz mi okowy

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2023-02-10 Dodano: 2023-02-10 03:35:52

Ten wiersz przeczytano 941 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie