Z uśmiechem Anioła
I co z tego że pisze wiersze
Są one takie jak ja
Ciche, spokojne, spontaniczne
Surrealistyczne
Czasami ktoś chce poukładać je
Zapominając że to nie puzzle
To moje myśli
Duszy blask lub jej cień
Zagubiona kobieta
Jak błędny ognik
Narodzona z mgły
Jej korzenie wplecione mocno w ziemię
Idąca w stronę słońca
Jednemu mężczyźnie przeznaczona
Kochająca wiatr
Między kroplami deszczu biegnąca
Z uśmiechem Anioła
Szukająca tego czego nie dane znaleźć
jej
Proza życia maluje jej portret
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.