[utknęłam...]

utknęłam między
twoimi westchnieniami
a moją tęsknotą

wyrwałam bezprawnie
korzeń radości
by z tobą odnaleźć
życiodajne złoto

wykradłam z niebios
pieleszy arkana
miłości

wymknęłam się
niepostrzeżenie
z boskich rąk

lecz intuicja jego
zbyt wielka jest
by móc oszukać ją

teraz pokutę
zadaną prawdziwą
znoszę bez cienia

a w myślach
powatrzam cicho

na imię mi Ewa
na imię mi Ewa

autor

EWo

Dodano: 2004-11-04 20:46:02

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie