Utopia serc naszych!

Dookoła ciemno, smutno i pusto.
Nie pamiętam smaku snu.
Wyciągam rękę nie czuję nic,
Wyczuwam zapach tęsknoty.
Tak dawno nie czułam Twego ciepła,
Nie słyszałam tonu głosu,
Nie zasmakowałam słodyczy ust Twoich,
Tak dawno!

A jednak życie toczy się dalej.
Ludzie zabiegani,
Nie widzą goryczy serc ludzkich.
Które wołają o odrobinę ciepła,
Krztę zrozumienia i tolerancji.
Wielki pociąg czasu,
Zabiera nam chwile
Niedostrzegane i zapomniane!

Jedna jest prawda inna dla każdego,
Jedno życie nigdy niewykorzystane.
Jedna jest miłość
W pełni niezrozumiała.
I jeden jesteś Ty
Niczym utopia mego serca!

autor

noc

Napisany: 2005-06-03 Dodano: 2005-06-04 21:18:19

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie