utul mnie
ciemność spowiła delikatnie
izbę wieszając
strach
na krańcach rzęs
przycisnęłam głowę
do mokrej
poduszki
w blasku dogasającego
papierosa
oczami tęsknoty
spoglądam na
milczący telefon
zadzwoń i
utul mnie do snu
Komentarze (2)
Piekny wiersz. Mam nadzieje że telefon zadzwoni.
Piękny naprawde zrobił na mnie wrazenie...ja tak
czekam juz od bardzo dawna...nie dzwoni...