Uwaga - stopień!

Czyjaś radość budzi złość
chyba bo, pamiętasz że
kiedyś czyjś śmiech oznaczał
twoje bardzo gorzkie łzy.
Gdy o coś starałeś się
to nie miałeś z tego nic
a ci co żyli lżej
jakoś dziwnie zasługiwali
na wszystko, co chciałeś mieć.
Teraz stoisz u życia bram
a nawet gorzko powiem ci
wybrano już dawno jedną drogę swą
kilka kroków już w nią do przodu masz.
Lecz pamiętaj - nie jesteś sam
zawsze obok idzie ktoś
w głowie twej wciąż stary mistrz
a matka miłosierdzia w domu.
Jakieś skrzydła są na niebie
przecież nie zasłonił go jeszcze
całkiem szklany dach.
Na pytanie, czy żyć warto
cały czas las rąk.

autor

Wiwern

Dodano: 2010-08-13 00:03:18

Ten wiersz przeczytano 692 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Toniczny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie