Uwierz w siebie!
Nie trać sił. na chwile upadłe...
Bezsilna czuje sie
nie wierze w siebie
i wierzyć nie potrafie
wciaż marzeniami żyje
zaczarowana lalka
rzucono na nią czar
senna wciąż
wciąż mysli że życie to sen
w którym zło znikie kiedy chcesz
lecz to nie prawda jest
wszystko kręci sie wokół niej
choć sama o tym nie wie
to ona tworzy swój kazdy dzień
to ona decyduje o tym
czy żyć chce,
czy też nie
czy chce by jej życie było :
koszmarem, snem, bajką...
lecz ona nadal nie wierzy
że poradzi sobie
z belkami spotykanymi w życiu
a wystarczyłoby tylko w siebie uwierzyć
i bardzo czegoś chcieć
nie bać sie
odważynym być
aby osiagnac swój cel
nie żałować żadnej chwili swej
żyć pełnia życia
choćby minutą, godziną...
więc marionetko wstań !
otrzyj z łez twarz
nie lękaj sie
lecz uwierz w siebie !
gdy upadasz, podnieś sie
nie rezygnuj z marzeń
realizuj je
bo życie piekne jest
przekonasz sie...
jeśli uwierzysz w siebie !
Każdy upadek, motywuje do podniesienia sie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.