uwięzione emocje
litery
w panice rozbiegły się po kartce
myśli
nie znajdujac ujścia zatruwają wnętrze
duszą się nienapisane wiersze
milczy poeta - człowiek je śpi sprząta
sparaliżowani życiem - nie czują nic
autor
Donna
Dodano: 2017-01-24 22:50:29
Ten wiersz przeczytano 711 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Duszenie w sobie emocji jest niewskazane, gdyż
wcześniej czy później - wybuchną za zdwojoną siłą.
Serdeczności i uściski paa :))
Ewuniu :)))) tak to swietny sposob:))) dziekuje za
wglad. Usciski.
Wszystkim gosciom dziekuje za czytanie i pozostawione
komentarze. Moc serdecznosci.
wczoraj wypuściłam emocje:) pozdrawiam Danusiu
ale ten stan mija na szczęście
Emocje czasami przejmują kontrolę nad nami
Pięknie pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny
wszystkiego miłego :-0))
Ale kiedy wybuchną - wszystko się
rozpromieni, zobaczymy ich piękno!
:)
Przesyłam przeogromne serdeczności!
Podpisuje się pod komentarzem anny, a wiersz jak
zwykle świetny!
Minie trochę czasu i wiersze same popłyną :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Dobra refleksja. Emocje muszą kiedyś znaleźć ujście,
inaczej zatruwają wnętrze.
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny wiersz. Znam dobrze takie emocje. Serdecznie
pozdrawiam
Tu zgadzam się z Wandzią
Pozdrawiam Danusiu:-)
Dobry wiersz, chyba każdemu piszącemu zdarza się taki
stan - emocje szaleją a nijak nie można tego przelać
na papier. Na szczęście to mija.
Serdeczności
no nie można opierać się na tym co nie ma fundamentu w
który wierzymy choć my
Trzymanie emocji na wodzy w wielu sytuacjach jest
wskazane, na całe szczęście w wierszach można, a nawet
trzeba je uwolnić.
Serdecznie pozdrawiam.