uwolnić ból
A.
***
zniewolona
zdeptana
poniżona
bólem przesycona
godność zniszczona
w myślach
zrzuca z piedestału
tych co na nim
i lekką ręką
ból zadawali
spójrz
popatrz
w sercu
tak trudno wybaczyć
a wszyscy i tak
nieustannie
dzień po dniu
w jedną stronę
zmierzamy...
© MaJa / Ważka
autor
majka11
Dodano: 2016-11-06 14:52:10
Ten wiersz przeczytano 554 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Zgadza się jesteśmy małostkowi i czasami nędzni w
traktowaniu drugiego człowieka a wszystko i tak obróci
się w proch,pozdr:)
I dlatego wybaczajmy, ze względu na tę drogę.
Pozdrawiam.
Uwolnić ból, czy też uwolnić się od bólu to podstawa
egzystencji.
Cała prawda w strofach wiersza.
Bolesna prawda.
Najgorsze jest to, gdy nam jest godność zabrana,
ciekawa refleksja Pozdrawiam
Wybaczanie to trudna rzecz.
o... taqgut dobrze to ujął.
Jedni z sercem drudzy ze szpilą
Pozdrawiam :)