Uwolniona

Choć obudzona przez promienie słońca, Radości jej to nie sprawiło…
Z pogardą kolejny raz spojrzała w lustro.
Oczy przepełnione żalem i smutkiem, lecz już jej to nie dziwiło.
Odrzucona przez świat,
Niechciana przez niego,
Gotowa na wszystko.
Tylko, dla kogo?
Stanęła przed sobą, spoglądając w zwierciadło prawdy, nadal się obwiniając.
Zdjęła ubranie, ukazując swą kobiecość i krzyczeć chciała.
Samotność ją przepełniała, wtem nóż wzięła, gdyż żyć tak nie chciała…
Ostatni raz już w lustro spojrzała, po czym…
Skonała!

autor

kurtyzana

Napisany: 2007-06-12 Dodano: 2007-12-06 12:56:49

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie