Uzależnienie
Dla uzależnionych -Warto uwierzyć w siebie
Pytam siebie, ja czy to nie ja,
na nic się mój wysiłek zda.
Gdy głowa choruje,mózg się wypala,
a ja od rodziny z dala.
Kiedy w barze liczę wypite kieliszki,
nie myślę o swoich bliskich.
Moja twarz bordowieje,
ja na nogach się chwieje.
Bez Bożej opieki chyba zwariuje,
pijana jeszcze się afiszuje.
Nie mogę wyrwać się z nałogu,
Boże!-Nie chcę żyć w barłogu.
Źle wyglądasz mówi mi jakaś babina,
przestań pić prosi rodzina.
Nie mam siły by spojrzeć przed siebie,
na trzeźwo żyć jak w niebie.
Lata płyną czas ucieka,
ja z poprawą zwlekam.
Smutno ,smutno dookoła,
słyszę głos który mnie woła.
Choć skarbie to ja gorzoła.
Lecz ktoś za rękę mnie łapie,
i mówi choć idziemy na terapie.
Nie dam rady krzyczę,
z bezsilności ryczę.
Pytam kto ty jesteś dobry człecze?
On mi do ucha szepcze.
Nie opieraj się choć już,
To ja Anioł Stróż.
saba
Komentarze (31)
Bardzo ciekawy, refleksyjny wiersz! dużo wytrwałości i
zdrowia życzę! Pozdrawiam:)
Ciekawy wiersz pełen zadumy nad życiem, nie zawsze
prowadzonym należycie. Podziwiam tych co się
opamiętają i kontrolę nad sobą mają. Bo żyć u boku
takiego człowieka to mordęga, nie uciecha. Smutny ale
mądry przekaz wiersza. Pozdrawiam :)
Sukces wart pochylenia czoła.Gratulacje, a poezja
zastąpi najlepszy trunek.Można się nią upijac bez
końca.Pozdrawiam ciepło.
Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin, spełnienia
najskrytszych marzeń, niech się spełnią. Chylę czoło,
życzę wytrwałości. Cieplutko pozdrawiam
Oj nałogi.Ja mam nałóg papierosowy ale jest chyba
mniej groźny jak alkoholowy.
Bardzo dobry wiersz.
:))
Smutne dzieje, dobrze że są już tylko wspomnieniem.
A sobie powiedz tak - jeśli JA siebie nie uszanuję, to
jak mnie mają szanować ludzie? I za co?
Mam nadzieję, że wiersz choć troszkę Ci pomógł.
Życzę tylko spokojnych i przyjaznych chwil.
Jeszcze raz dziękuję wszystkim za komentarze.Kiedy
piłam myślałam ,że ze strachu przed razami i że byłam
zakompleksiona .Z terapii dowiedziałam się,że po
prostu lubiłam wypić.Pozdrawiam wszystkich.
niestety smutne ale bardzo prawdziwe
bardzo osobisty wiersz
chylę czoła przed taką otwartością
SZACUN...
Bardzo osobiste wyznanie i - myślę - potwierdzenie dla
uzależnionych, że można, bo warto wyrwać się z nałogu.
W formie wyznań, spowiedzi, ale ku przestrodze. Dobrze
w takich sytuacjach mieć Anioła Stróża przy sobie.
Pozdrawiam :)
"zwariuję, afiszuję" - wpisało się bez ogonków "ę" i
"gorzała" zero wskoczyło zamiast "a"
Warto zaufać i sobie i Aniołowi. Pozdrawiam
świetny,życiowy tekst-bardzo mi bliski-jak to
dobrze,że jest ktos taki jak TY,ktoś kto ma tyle
odwagi,by pisać o tak trudnych sprawach,dajesz siłę
innym,którzy borykaja się z chorobą do dnia
dzisiejszego i którzy nie potrafią przyznać się do
tego,że są uzależnieni,że potrzebują wsparcia i
pomocy,ten wiersz jest też dla tych,którzy cały czas
walczą i nie potrafią powiedzieć,że są bezsilni wobec
nałogu,że umieją kontrolować picie,bo cóż to jest
jeden lub dwa drinki wieczorem,po pracy?wielu nie
zdaje sobie sprawy,że od dawna są w szponach nałogu
zawsze warto posłuchać takiego anioła stróża,który
chce dobrze,który może pomóc-choć też jest tylko
człowiekiem!
dziękuję ci saba za ten wiersz,obok którego nie można
przejść obojętnie,który wzbudza tyle emocji i
refleksji nad swoim życiem
pozdrowienia ciepłe do ciebie ślę i trzymam kciuki za
"czystość"
Dziękuję za komentarze.Zaufałam aniołowi i 11lat nie
piję.Pozdrawiam.
Warto zaufać takiemu Aniołowi...Pozdrawiam cieplutko.
tak warto ...