Walka ze sobą

Jak grzmot błyskawicy,tak to nadeszło,
a w drugiej chwili wszystko odeszło,
razem z tobą ukochany,
Zostałeś mi tak szybko odebrany...
Teraz wszystko się zmieniło,
a mi bez ciebie się tak bardzo smutno zrobiło...

Z Mego serca jak z czary wina rozlał się żal wielki i udręka,
Już ciebie nie ma,a mnie od środka zrzera niewyobrażalna męka.
Nie zobacze już twych błękitnych jak niebo oczu,
ani radosnego uśmiechu,
ani promiennej twarzy
i włosów powiewających na wietrze.
Czuje,że dusza rozbiła się na miliony niczemu nie potrzebnych części
Jakgdyby ktoś w brzuch mnie uderzył z pięści.
Kochałam Cię,a ty zniknąłeś za choryzątem
Teraz pozostaje się skulić jak pies za ciemnym kątem
I zatopiwszy się w wielkim smutku
zacząć od tak chlipać na podłogę,po cichutku.
Serce stopniało jak śnieg w wiosne.
Wszystko poszarzało,już nic nie jest radosne...
Nie potrafie się pozbierać,
Całe ciało owładnęła rozpacz,
czas stanął w bezruchu,
a ja skostniała zasypiam
wśród drzew,na zimnym śniegu.
I wreszcie,gdy myślę,że już jest zbyt późno,
zrozumiałam,że wybrałam najprostsze rozwiązanie-śmierć.
Jednak mam za mało w sobie uporu,
za mało odwagi,by wstać i zacząć żyć na nowo.
Dusza błaga o pomoc,
czuję,że nie poradzę sobie,
bo nie mogłam pomóc nawet tobie,
gdy doznaję dziwnego uczucia,
strachu przed wyborem.
Otwieram oczy i patrzę w słońce,
które daje niewidoczne i słabe promyki nadzieji.
Krzyczę...ze wszystkich sił,które we mnie pozostały.
Wokół rozbrzmiewa echo "Dlaczego?!"
Wstaję,i kulejąc jak wierny pies wracam do domu.
Nie żaląc się już więcej nikomu.
Zostało tylko iść samotnie nad jego grób i powiedzieć:
"Kochany wybacz,lecz żebym była szczęśliwa,muszę o tobie zapomnieć..."

Dla Adama

autor

Myszka93

Napisany: 2008-03-09 Dodano: 2008-03-09 17:27:40

Ten wiersz przeczytano 589 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie