Warto żyć

Czuję się jak ten żuk przewrócony do góry nogami.
On walczy... walczy by wstać.
Też zaczynam się dźwigać... próbuję wstać.
Dziś wiem, że nie jestem sama.
Tak... chcę podziwiac lot jaskółki i piękno motyla.
Chcę schylać się nad tym żukiem
By pomóc mu wstać...
Do ludzi przewrotnych... zachłannych odwrócę się plecami
Nie muszę przecież żebrać o ich względy...
Dziś jestem silniejsza...
Dziś wiem, że nie jestem sama.

autor

przegrana

Dodano: 2006-06-26 17:05:07

Ten wiersz przeczytano 560 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Sylabiczny Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie