wąż i jaskółka

śledził jej ruchy z wielkim skupieniem,
(można by rzec, że prawie nabożnie),
wężowe cielsko zwijając w pierścienie,
rozwidlony jęzor wystawiał ostrożnie..

tafli powierzchnię jedynie muskała,
coraz to mniejsze kreśląc kółeczka,
w zmysłowej pieszczocie źródło całowała
w swym czarnym surducie - pocisk - jaskółeczka..

zmęczona, przysiadła na szarym kamieniu,
półotwartym dziobkiem dysząc niesłyszalnie,
ruszyło się cielsko ku pożywieniu,
sunęło wśród traw - niedostrzegalnie..

zastygło w pół ruchu, w pół morderczej myśli,
gdy oczu paciorki niewinnej ptaszyny
czarnym diamentem w niego trafiły,
jakby odpuszczały wszystkie jego winy..

...................................

podstępne serce rzewnością wezbrało,
stanęło na chwilę - sparaliżowane,
jaskółcze skrzydło mignęło, wzleciało,
zostawiając jego oczy..
ZAHIPNOTYZOWANE...

jarkowi poddaj się jej..

autor

ash

Napisany: 2006-08-18 Dodano: 2006-08-18 00:13:02

Ten wiersz przeczytano 795 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie