wczoraj i przedwczoraj

„Jestem z pętli odcięty - śmierć jest we mnie, a ja spać z nią muszę". „Cervantes" (1976) Józef Szajna

spojrzenia ludzi
ślizgały się po nas jak wiatr
by w końcu zamknąć się za
naszymi plecami

niebem które nie dorosło
do tej miłości
każdego dnia zsyłało wiatr

moje ramiona rozkołysały
się jak nagi konar
drzewa późną jesienią

bym mógł pieścić twoje włosy
ale zawsze w kierunku przeciwnym
do twojej podróży

zapomniałem słów które
przynosiłaś rankiem
zwolniłem krok
byś mogła zdążyć

autor

Amadeusz

Napisany: 2008-06-24 Dodano: 2008-06-26 11:25:15

Ten wiersz przeczytano 395 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie