Wdzięczność duszy
Zabilas we mnie smutek, przywrocilas
pewnosc
Ze kiedys z kims stworze jeszcze wielka
jednosc
Ze nie bedzie klotni i nieporozumien
Ze pomimo barier powstanie serc strumien
Teraz gdy to widze odzyskalem siebie
Teraz bede dazyl by zadbac o Ciebie
Teraz moja kolei bys poczula w sobie
Ze tez masz oparcie w tej drugiej osobie
Zawsze sie pojawie gdy bede potrzebny
Kiedy tylko uznasz, ze jestem niezbedny
autor
Conrad87
Dodano: 2008-05-23 13:09:14
Ten wiersz przeczytano 462 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
bardzo chciałbyś lub dbasz o kogoś, prawda?:) i ta
osoba ma szczęście, bo to, co opisałeś jest cudoowne;p
pozdrawiam!!