We śnie
smutne oczy
zasłaniasz uśmiechem
błądzisz w pamięci
a jak byłaś mała...
powtarzasz
ściskając moją rękę
przepraszasz
że nie jesteś już młody
nigdy nie zrozumiem
dlaczego by żyć
musimy zasnąć
smutne oczy
zasłaniasz uśmiechem
błądzisz w pamięci
a jak byłaś mała...
powtarzasz
ściskając moją rękę
przepraszasz
że nie jesteś już młody
nigdy nie zrozumiem
dlaczego by żyć
musimy zasnąć
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.