królestwo nędzy

spadam...
płonę...
kończe!
gdzie on jest
gdzie mój świat

splamiony
brudny
znienawidzony

gdzie ci ludzie
tak niegdyś dobrze znani

poeci i komicy
błazni i królowie

gdzie jest to miejsce
ta piekielna otchłań

rozerwana na strzępy
nieświadoma władza

plastikowy ślepy naród

bezimienni sprzymierzeńcy
bezimienni mordercy

jak długo jeszcze
będą beszcześcić nasze groby
nasze marzenia
kraść nasze sny

kto jeszcze ośmieli się
wejść do mojego domu
mojego świata
tak prywatnego
...pogrążonego w rozpadzie
królestwa mej duszy...

polecam...szaman82 :)

autor

ego*

Napisany: 2007-09-05 Dodano: 2007-09-05 12:19:04

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie