Wędrowiec
Szedł Wędrowiec krętą drogą,
Samotność towarzyszką mu była.
W torbie schował łzy tęsknoty,
Radość wczoraj go zgubiła.
Zza zakrętu wybiegł smutek,
Od tej pory szedł z Wędrowcem.
Nieszczęśliwy był ów człowiek,
Szczęście było mu wciąż obce.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.