Wernerowskie uczucie

Wernerowskie uczucie siedzi w mojej głowie
Chcę się z tym uporać a jednak nie mogę
W głowie od dawna siedzi mi pytanie
„Czemu los cierpieniem mnie nęka”

Uczucie jak migrena rozstraja mój organizm
Bo ONA drąży me myśli, gdy ją coś przypomni
Slajdy obrazów przebiegają przed oczyma
W których jesteśmy razem szczęśliwi…

Cieszymy się sobą i każdą spędzoną razem chwilą
Te obrazy jak stary film sepią zaciemniony
Mówią że to już było... nie wróci, się skończyło
I zostałem sam, bo życie cierpieniem się toczy

"cierpimy duszą, nie ciałem"

autor

mataiwusi

Napisany: 2009-06-16 Dodano: 2009-06-16 23:48:19

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie