Wersy inspirowane lekturą...

według przekładu F.K. Dmochowskiego

Wtem zawołał wojownik wielki, wśród Achiwy znany:
"Hej, psów swych doglądające, żon dbających Trojany!
Uwiedliście Helenę Spartanowi spode wrót grodu jego
Nie wiedząc, że piękniejszego ma Odys kwiatuszka naszego
Magdelą ją zwać wam, Magdalena pierwsze imię,
Jednak nie dla was tak się zwracać przy dziewczynie,
Bo zna ona serca czarne i umysły otwarły czeluści swoje
Intrygi wasze odlewając niczym w czary boskie napoje.
Zwódźcie się więc nadzieją, że przy was piękno, miłość,
Lecz tylko Grek szlachetny zna, co to jest zażyłość."
Tak rzecze odważny, za Menelaja walczący honor drogi
Na słowa te mądrością zaprawione przyklaskują bogi.
Młodzian odchodzi zaś, w połach znika namiotu,
Wzdycha noc całą, marząc Magdelej skraść choć razę przymiotu.

autor

Baca

Dodano: 2006-07-27 00:11:21

Ten wiersz przeczytano 603 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie