Westchnęłam sobie
A miało być tak pięknie
a jest jak zawsze
czas goni
ranki wieczory
noce bezsenne
pogrzeby - coraz nas mniej
kotka zdechła na łodzi
mówią że to przynosi szczęście
czy jej - no nie wiem
szpital
marzenia odkładane na jutro
i strach że nie zdążę
wspomnienia za mgłą
na siłę je z pamięci wygrzebuję
z ryzykiem
że trafią nie te.
Komentarze (16)
Mądrze, nostalgicznie, pozdrawiam ciepło.
Westchnienie smutne i wiersz nastraja refleksyjnie...
Smutna rzeczywistość. Wszyscy oczekujemy owego piękna
ale niestety życie bywa inne, często nie takie jakiego
byśmy sobie życzyli.
Ładny, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam
Marek
Podoba się wiersz, chociaż smutny. Pozdrawiam
Smutne to.
Pozdrawiam, Kryha :)
Smutna refleksja,
cieszmy się chwilą mimo wszystko.
Pozdrawiam serdecznie
Czasem warto odejść.
Tak chciałabym- gdy ból staje się nieznośnym.
smutne to westchnienie (i super końcówka:
wspomnienia za mgłą
na siłę je z pamięci wygrzebuję
z ryzykiem
że trafią nie te.
Smutny bo ludzie wiekowi liczą na każdy spokojny
dzień. Ale w wierszu jest nitka nadziei..-))
Smutne westchniecie
Pozdrawiam serdecznie
:)
Smutno, czas mija i zabiera kolejne istnienia. Wiersz
porusza.
Pozdrawiam serdecznie :)
Czas musi gonić. Gdyby tak się zatrzymał to dopiero
ludzkość miałaby problem. Życie kocham cię nad życie.
Wiersz zatrzymuje na dłużej.
Pozdrawiam
i życie leci jak co dnia
ale dobrze jest
bo przecież mogłoby być gorzej
Smutek porusza. Życie nie oszczędza nikogo.
Poruszające, aż i ja sobie westchnęłam...
Pozdrawiam ciepło Kryho :)