Westchnienie
przez pusty park jesienny
przechadzam się w rozterce
a smutek mój bezdenny
przepełnia mroczne serce
i zanim liści obfitość
ślady stóp moich zetrze
chcę poznać ludzką miłość
potrzebną mi jak powietrze
autor
pulsar
Dodano: 2014-12-07 21:17:33
Ten wiersz przeczytano 1085 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Piekny wiersz, pozdrawiam serdecznie
pragnienie miłości-tej prawdziwej,piękny
wiersz,pozdrawiam
Każdemu jest potrzebna. Piękny wiersz:) Pozdrawiam.
... a ja już wiem, ze miłość nie jedno ma imię ale
wiem tez , ze nie poznałam jej do końca
z przyjemmnością przeczytałam :)
Jeszcze P.S. - wielka niedźwiedzica ma rację, co do
drugiej strofy - niewielka korekta z korzyścią dla
wiersza i będzie się głębiej wzdychało :))
Napisałabym tak :
i nim liści obfitośc
ślady stóp moich zetrze
chcę poznac ludzką miłośc
potrzebną jak powietrze
Dobrej nocki raz jeszcze ;)
Piękny wiersz:) Może warto spojrzeć tam, gdzie do tej
pory nie spoglądałeś?... Może to westchnienie usłyszy
samotne serce, które szuka w parku tego samego co
Ty...Tego Ci życzę-pozdrawiam ciepło
Zgrabna melancholia:)
Co byś powiedział na pozbycie się "i" oraz "mi" w
drugiej zwrotce? Zostanie jeszcze zgrabniejszy
siedmiozgłoskowiec:))
Idealny tytuł dobrałeś, bo wiersz jest faktycznie
klimatyczny i lekki, jak westchnienie. Poznac miłośc
to cel naszego istnienia, trzeba ją jeszcze tylko
rozbudowywac :)
Pozdrawiam!
piękne pragnienia w pięknej oprawie wiersza
Pogodnie pozdrawiam i życzę spełnienia pragnień
Są jeszcze dobre serca przepełnione miłością i życzę
Ci i nam wszystkim by gościła na co dzień. Z nią
łatwiej iść przez życie :)
Piękny wiersz. gorącopozdrawiam
Piękne "Westchnienie". Pozdrawiam.
Piękna tęsknota za miłością.Pozdrawiam serdecznie:)
Powodzenia w tym poznaniu.
Lubię takie klimaty. Przeczytałem z przyjemnością.
Pozdrawiam:)