Westchnienie
przez pusty park jesienny
przechadzam się w rozterce
a smutek mój bezdenny
przepełnia mroczne serce
i zanim liści obfitość
ślady stóp moich zetrze
chcę poznać ludzką miłość
potrzebną mi jak powietrze
autor
pulsar
Dodano: 2014-12-07 21:17:33
Ten wiersz przeczytano 1090 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
piękna melancholia; też tak mam* pozdrawiam
-- gdy tylko zaczęłam czytać od razu taka melodia
zaświtała w moim ciasnym móżdżku..
https://www.youtube.com/watch?v=W0wcrVvC9sc
- prosta i piękna jak wiersz...
po-ZDRÓWKA
Ladny tesknota pisany wiersz pozdrawiam
Miły delikatnym słowem napisany wiersz...poznać miłość
ludzką to trudna sprawa niekiedy jest z nią smutek a
niekiedy zabawa.
Jesienny ładny wiersz.:)
Ładny pełen tęsknoty za uczuciem wiersz wpleciony w
aurę przyrody.
Podoba mi się ten klimatyczny wiersz.
Pozdrawiam Cię serdecznie
Macieju:)
ciekawy melancholijny wiersz przemawia prostotą
pozdrawiam :)
Miły, romantyczny wiersz, pozdrawiam:)
tylko westchnąć; "ochh"i wszystko jasne...sama
melancholia
szczerze mówiąc o to mi właśnie chodziło: o łzawą
prostotę. Dzięki za przeczytanie.
Dla mnie to taki prosty wierszyk. Może być.